Luister naar het Spaans volkslied terwijl u verder leest; klik hier!.
Aan het eind van de 18e eeuw had Spanje reeds een nationale volkslied. Daarmee was Spanje één van de eerste landen in Europa met een eigen volkslied. De Marcha Real was het eerste volkslied dat op marsmuziek werd geschreven. Als Mars werd de reeds bestaande Marcha Granadera (de Grenadiersmars) gebruikt. De componist van de muziek van Marcha Granadera (Grenadiersmars) is tot op heden onbekend.
Koning Karel III riep in 1770 de Marcha Granadera uit tot officiële eremars van Spanje. Omdat het volkslied vooral te horen was bij gelegenheden waarbij de Koninklijke familie aanwezig was, werd Marcha Granadera al snel bekend onder de naam La Marcha Real.
Tijdens de Tweede Spaanse Republiek (1931-1939) werd La Marcha Real afgedankt als volkslied en vervangen door Himno de Riego als het volkslied. Na de Spaanse Burgeroorlog herstelde Franco het oude volkslied maar onder de oude naam: La Marcha Granadera.
Tot de dood van Generaal Francisco Franco in 1975 had het Spaanse volkslied La Marcha Real (De Koninklijke Mars) muziek en tekst. Maar de tekst verdween al snel toen in Spanje een democratie geïnstalleerd werd. Het volkslied van Spanje heeft sinds de dood van dictator Franco officieel geen tekst meer.
In oktober 1997 werd per koninklijk besluit vastgesteld dat La Marcha Real, dus opnieuw met de Koninklijke naam, opnieuw het Spaanse volkslied is.
Spaanse sportmannen en -vrouwen zwijgen sindsdien als voor een wedstrijd het Spaanse Volkslied wordt gespeeld, ze neuriën of zingen uit volle borst lo-lo-lo, aangezien het lied geen tekst heeft.
Het Spaans Olympisch Comité heeft in 2006/2007 het initiatief genomen om een nieuwe tekst te krijgen voor het Spaanse Volkslied. Het Spaans Olympisch Comité ontving zevenduizend suggesties. Een jury van zes experts, onder wie een musicoloog, een historicus, een ontwerper en een atleet, selecteerde uiteindelijk het definitieve tekstvoorstel. De auteur is de 52-jarige Paulino Cubero.
De tekst van het tekstvoorstel voor de Koninklijke mars luidt, vertaald, als volgt:
Viva España!
We zingen allen samen
met verschillende stem
en één hetzelfde hart.
Viva España!
vanuit de groene dalen
op de immense zee
een hymne van de broederschap.
Houdt van het vaderland
dat volken in vrijheid
weet te omarmen
onder zijn blauwe hemel.
Glorie aan de kinderen
die aan de geschiedenis
rechtvaardigheid en grootsheid geven,
democratie en vrede.
De nieuwe tekst is ingetrokken na kritiek dat het lied te veel deed denken aan de Francodictatuur en geen rekening hield met de diversiteit van Spanje. Vooral de opening met ‘Viva Espana’, is een uiting die veel Spanjaarden associëren met het nationalistisch regime van Francisco Franco. Het derde couplet doet daar nog een schepje bovenop “Ama la patria”, dat betekent “Houdt van het vaderland”. Veel Basken, Catalanen en Galiciërs voelen zich immers meer verbonden met hun regio dan met hun ‘vaderland’ Spanje. Anderen vonden de tekst eenvoudigweg te banaal.
Het Spaans Olympisch Comité heeft aangekondigd dat het zoeken naar een nieuwe tekst door gaat. Ruim voor de Olympische Spelen van de zomer 2007 in Peking moet Spanje beschikken over een lied met woorden, die gelauwerde Spaanse sporters moeten kunnen meezingen.