Thema’s > Vakantieclubs
Dit artikel gaat over misleidende en agressieve verkooppraktijken voor Vakantieclub-lidmaatschappen. Als vakantieganger naar Spanje of de Canarische Eilanden, maar soms ook thuis, moet u alert zijn bij aanbiedingen voor lidmaatschap vakantieclub.
Regelmatig kopen Nederlanders tijdens hun vakantie – onder druk een lidmaatschap van een vakantieclub. Eenmaal thuis kloppen de beloofde voordelen niet en blijken zij soms duizenden euros kwijt te zijn aan een waardeloos product.
Hoe werkt het?
Je bent op een populaire vakantiebestemming in Spanje of de Canarische Eilanden en op straat krijg je een promotioneel kraslot en win je een mooie prijs (zoals een gratis vakantie). Voor de prijsuitreiking word je meegenomen naar een zaaltje. Hier krijg je eerst een (soms urenlange) verkoopdemonstratie over de voordelen van een lidmaatschap van een vakantieclub. Bij zon lidmaatschap koop je toegang tot een speciaal reserveringssysteem voor goedkope vakanties. Ter plekke proberen verkopers je het contract te laten tekenen en een aanbetaling te laten doen.
De gewonnen vakantie blijkt vaak slechts een gratis verblijf, geldig op korte termijn; de reis ernaar toe moet je zelf betalen.
Oneerlijke verkoop
Consumenten die ter plekke ingaan op het lidmaatschap doen dat meestal onder (zware) druk van de verkoper. Bovendien blijkt thuis het aanbod vaak helemaal niet zo mooi te zijn als voorgesteld. Zo is bijvoorbeeld het aantal vakanties om te boeken beperkt of is de beschikbaarheid slecht en zijn de prijzen vergelijkbaar of soms hoger dan elders. Verder kun je het meerjarige lidmaatschap meestal niet doorverkopen terwijl ook dat beloofd was.
Wie een aanbetaling heeft gedaan onder de belofte dat alle papieren thuisgestuurd worden, hoort soms niets meer van de onderneming.
Hoogste gemiddelde schadebedrag
Vakantiegangers lijden aanzienlijke schade door deze agressieve en misleidende verkooppraktijken van vakantieclub-lidmaatschappen, blijkt uit recent onderzoek. Van alle oneerlijke handelspraktijken staan misleidende vakantieclubs op de eerste plaats qua het hoogste gemiddelde schadebedrag (1.083 euro per geval).
Verder blijkt het de minst bekende oneerlijke handelspraktijk te zijn: slechts circa een derde van de Nederlanders kent deze. Zon 1,3% (165.000 Nederlanders) werd hiervan in 2007 slachtoffer. Hierbij zitten ook de slachtoffers van time-sharing (het kopen van het recht op een bepaalde periode verblijf per jaar in een vakantieclub).
Voorkom dat je slachtoffer wordt
Bij de aankoop van de meeste vormen van deze lidmaatschappen van een vakantieclub in het buitenland bestaan nog geen Europese regels die je beschermen. (Bij time-sharing bestaat die bescherming al wel). Gedupeerden dienen zich in die gevallen te richten tot de wetgeving die in dat land van toepassing is. Dat kan als buitenlander knap lastig zijn om uit te vinden bij wie je moet zijn en hoe je een zaak kunt beginnen.
Tips ter preventie
Omdat geldt: koop is koop, geldt het volgende advies:
- alle beloftes eerst zwart op wit te laten zetten;
- niets tekenen, tenzij je 100% zeker weet dat dit is wat je wilt;
- neem een paar dagen bedenktijd zodat je het contract eerst rustig kunt bestuderen en op Internet kunt nazoeken;
- wees alert als verkopers benadrukken dat het NIET om een timeshareproduct gaat. Hiermee willen ze consumenten geruststellen omdat deze naam inmiddels negatieve associaties heeft. Echter, bij een lidmaatschap heb je als consument meestal minder bescherming dan bij timeshare.
NB: er zijn ook bonafide aanbieders waarbij het lidmaatschap van een vakantieclubs wel de beloofde voordelen biedt.
Stop misleidende vakantieclub-lidmaatschappen
Voor meer informatie en het melden van klachten is er ConsuWijzer, het informatieloket van de overheid voor consumenten: www.consuwijzer.nl of telefoon: 088 070 70 70 (nationaal tarief). Met deze klachten kan de Consumentenautoriteit optreden tegen malafide aanbieders. Bij een niet-Nederlandse reisorganisatie of een lidmaatschap afgesloten in het buitenland kan de Consumentenautoriteit bijvoorbeeld een handhavingsverzoek doen aan een andere Europese toezichthouder die vervolgens kan optreden.