Thema’s > Flora
Spanje beschikt over een typisch mediterrane planten en dierenwereld. De loofbossen bestaan voor het grootste deel uit de eik, kastanje, berk, beuk en de es. In de wat hogere gebieden zult u ook naaldbossen aantreffen.
Door de groter variatie in klimaat, hoogte en bodemgesteldheid kent Spanje een zeer gevarieerde flora met ongeveer 8.000 soorten. Door de Pyreneeën ligt Spanje relatief geïsoleerd van de rest van Europa, waardoor er een groot aantal endemische soorten voorkomen. Dat zijn plantensoorten die slechts in een relatief begrensd gebied voorkomen en niet daarbuiten.
De mediterrane flora overheerst en de traditionele bosformaties met steeneiken bestaat bijna niet meer en zijn vervangen door maquis, een vrij lage begroeiing met o.a. rozemarijn, oleander, lavendel, tijm, kurkeik, heidebrem, Cistus, Spartium en Genista. De belangrijkste gebieden voor de kurkeik zijn Catalonië en Extremadura. Meer zuidelijker wordt de vegetatie subtropischer van aard met agaven, schijfcactussen en palmen. Bij Elche in Alicante is het enige dadelpalmenbos van Europa te vinden.
Loofbossen met o.a. eiken, beuken, kastanjes, essen, populieren en berken komen vooral in Noord-Spanje voor. De naaldbossen in het hooggebergte bestaan voornamelijk uit lariks en arve, en verder vindt men hier mossen en korstmossen. De zilverspar komt veel voor in de Pyreneeën en de Sistema Ibérico terwijl de Spaanse spar allee voorkomt in het Ronda-gebied in Andalusië. De Schotse den met zijn gevlekte rode bast komt algemeen voor in de koele noordelijke berggebieden. De parasolden komt aan de kust voor.
Opvallend is de veel voorkomende donzige eik die op de wat nattere plaatsen groeit. De Pyreneeën herbergen ongeveer 150 unieke soorten en de veel kleinere Sierra Nevada in het zuiden telt 60 unieke soorten. Boven de boomgrens in de diverse berggebieden komen planten voor als de gentiaan, krokus, narcis, zonnedauw en orchideeën. Bekende plaatsen waar veel soorten orchideeën voorkomen zijn de bergweiden van de Picos de Europa met ca. 40 soorten en de Serranía de Cuenca in de Sistema Ibérico.
De hoogvlakte kent o.a. een steppeachtige flora met bijvoorbeeld melde, loogkruid en over het algemeen een vermenging van de vegetatie van de steppegebieden, het Middellandse-Zeegebied en het hooggebergte. In het noordwesten vinden we op de berghellingen heidevelden met rode dopheide, struikheide en gaspeldoornsoorten.
De steppegebieden zijn te vinden in de Ebro-vallei, de Castilla-La Mancha en het bijna woestijnachtige Cabo de Gata in Andalusië.
Deze gebieden vertonen pas na regenbuien hun fantastische kleurenrijkdom.
De subtropische Canarische Eilanden kennen wat vegetatie betreft vrij grote verschillen, maar cactussen, laag struikgewas, palmbomen en pijnbomen (Pinus Canariensis) in de hogere delen komen vrij veel voor.